Święta Rodzina
Patron Szkoły Podstawowej
Dziecko od narodzin najlepiej i najpełniej rozwija się w przyjaznym, przepełnionym miłością środowisku, jakim jest rodzina. Pod czujnym okiem mamy i taty łatwiej jest stawiać pierwsze kroki, mimo nawet częstych upadków. Dziecko uczy się mówić, słysząc słowa pełne łagodności i życzliwości. Staje się wrażliwe na potrzeby innych ludzi dzięki rodzicom, którzy rozumieją je nawet wtedy, gdy same jeszcze nie potrafią nazwać dokładnie swoich pragnień. W takim świecie, w którym jest troska i wyrozumiałość, łatwiej jest odkrywać swoją prawdziwą wartość.
Dlatego też najlepszym źródła inspiracji dla nauczyciela do pracy z dziećmi może być właśnie RODZINA. Te wartości, które pomagają we wczesnym dzieciństwie stawiać pierwsze kroki, są też idealnym kluczem do otwierania małego człowieka na prawdę, dobro i piękno. Na patrona naszej szkoły podstawowej postanowiliśmy więc wybrać Świętą Rodzinę, która jest najpiękniejszym wzorem życia rodzinnego.
Choć wydawać by się mogło, że Pismo Święte niewiele mówi nam o życiu Józefa, Maryi i małego Jezusa, to jednak w tych pięknych obrazach zawartych w słowach Ewangelii jesteśmy w stanie dostrzec to, co jest esencją tych rodzinnych wartości.
Odwagę Józefa, wypływającą z poczucia odpowiedzialności i wierności Bogu, poznajemy już wtedy, gdy bierze do siebie Maryję. Otacza ją swoją opieką. Dba o nią i o Syna, który ma się urodzić, szukając dla nich miejsca w Betlejem. Jest czujny i gotowy do największych poświęceń, aby chronić swoją rodzinę.
Maryja przyjmuje z ogromną radością wiadomość, że urodzi Syna. Jej otwartość na to Nowe Życie jest źródłem wielkiej miłości, która pozwala jej pokonywać wszelkie przeciwności.
Możemy jedynie domyślać się, jak mogło dalej wyglądać życie małego Jezusa pod opieką tak oddanych rodziców. Pismo Święte odkrywa przed nami jedynie sytuację, w której Józef i Maryja szukają dwunastoletniego Jezusa. Nie poddają się i dopiero po trzech dniach odnajdują Go w światyni.
Dalej Pismo mówi:
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Ten właśnie obraz Świętej Rodziny pokazuje nam, że dzięki oddanym wychowawcom i nauczycielom dzieci z zaufaniem są w stanie robić postępy w mądrości. Wsłuchani razem w naukę Jezusa z wdzięcznością przyjmujemy wszystko, co od Niego mamy. Jesteśmy Jego uczniami, uczniami Jego Ewangelii i w tej Jezusowej szkole, pod czujnym okiem Maryi i św. Józefa wciąż chcemy się rozwijać.