Kalendarz
Pn | Wt | Śr | Cz | Pt | So | N |
---|---|---|---|---|---|---|
1
|
2
|
3
| ||||
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24
|
25
|
26
|
27
|
28
|
29
|
30
|
31
|
Online
Odwiedza nas 51 gości oraz 0 użytkowników.
Administracja i obsługa
Informatyka
Grzegorz Szuleta
Odpowiadając na bardzo często postawione pytanie - Jak udostępnić projekt proszę obejrzeć film...
Zaprojektuj pracownię komputerową!
- Zapraszam do twórczego myślenia!. Zadanie polega na zaprojektowaniu naszej szkolnej pracowni komputerowej według własnego uznania. Mam tylko dwa warunki jakie muszą być spełnione.
1. Warunek - musi być funkcjonalna (projektor, laptopy, drukarka, internet, urządzenia sieciowe).
2. Warunek - musi być odpowiednie oświetlenie oraz kolorystyka.
Projekt proszę wykonać w programie przystosowanym do projektowania 3d na stronie https://pl.kazaplan.com, gdzie zapis jest możliwy po rejestracji. Projektujemy online. Poniżej przykładowy niedokończony projekt pracowni.
Podział grafiki na rastrową i wektorową
Grafika wektorowa, grafika obiektowa – jeden z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych (w przypadku grafiki dwuwymiarowej) lub brył geometrycznych (w przypadku grafiki trójwymiarowej), umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych, odpowiednio dwu- lub trójwymiarowym.
Grafika rastrowa (potocznie bitmapa) – prezentacja obrazu za pomocą matrycy punktów w postaci prostokątnej siatki odpowiednio kolorowanych pikseli na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym.
GIMP - podstawowe pojęcia
GIMP to bardzo popularn program służący do przetwarzania grafiki cyfrowej i zdjęć umieszczanych w Internecie. Za jego pomocą można tworzyć grafikę i loga, zmieniać rozmiary i wycinać fragmenty zdjęć, łączyć obrazy stosując warstwy, oraz dokonywać konwersji formatów plików graficznych.
Interfejs GIMP-a opiera się na aktywnym używaniu wszystkich przycisków i rolek myszy oraz na otwieraniu dużej ilości okien, co widać na zamieszczonych obok obrazkach. Okna, zawierające palety i narzędzia, można grupować w zakładki, dzięki czemu interfejs zyskuje na przejrzystości, a liczba otwartych okien znacznie się zmniejsza.
GIMP jest wolnym oprogramowaniem, rozprowadzanym na licencji GNU GPL, co jest jego wielkim atutem w porównaniu do innych programów graficznych. Jego zwolennicy porównują go do płatnego Paint Shop Pro czy nawet do narzędzia profesjonalistów, Adobe Photoshop. Zastosowanie filtrów do zdjęć w programie rozszerza możliwości programu.
Podstawą pracy w programie GIMP jest tworzenie i edycja warstw. Dzięki warstwom oraz licznym narzędziom i opcjom możliwości edycji i tworzenia grafiki są ogromne.
GIMP - klawisz SHIFT i CTRL
Podczas korzystania z narzędzi do selekcji prostokątnej oraz eliptycznej bardzo ważne są klawisze Shift oraz Ctrl. Klawisze te posiadają podwójne znaczenie. Po pierwsze klawisze te umożliwiają tworzenie obszarów kwadratowych i okrągłych, po drugie służą do tworzenia sumy obszarów, różnicy i części wspólnej. O działaniu klawiszy Shift oraz Ctrl decyduje moment ich naciśnięcia. Jeśli najpierw naciśniemy klawisz myszki, a później klawisz Shift lub Ctrl wówczas zmieniamy kształt zaznaczenia (zamiast prostokąta otrzymamy kwadrat; zamiast elipsy otrzymamy koło). Jeśli natomiast najpierw naciśniemy klawisz Shift lub Ctrl, a dopiero później klawisz myszki, wówczas tworzymy sumę lub różnicę zaznaczeń.
ZAPAMIETAJ!
- klawisze Ctrl oraz Shift służą do tworzenia sumy, różnicy, części wspólnej zaznaczeń
- modyfikują kształtu selekcji.
Ćwiczenia dla uczniów - pliki
Retusz - pobierz zdjęcie do ćwiczenia
Ćwiczenie polega na retuszu twarzy.
1. Otwórz zdjęcie w programie GIMP.
2. Do retuszu użyj narzędzia: "stempel".
3. Przed użyciem tych narzędzi trzeba je odpowiednio ustawić tz. (kształt pędzla, wielkość i krycie).
Uwaga!
Wielkość pędzla najszybciej można zmieniać klawiszami [ - pomniejszanie i ] - powiększanie. Krycie (suwak nad rodzajami pędzla) służy do zmiany intensywności narzędzia i wartość dobieramy zależnie od retuszowanego fragmentu.
4. Ustawiony "stempel" ustaw obok plamy (tak jak na zdjęciu poniżej) i naciśnij klawisz Ctrl oraz kliknij lewy klawisz myszy.
Efekt końcowy
Kolorowanie zdjęć
1. Pobierz zdjęcie.
2. Utwórz nową warstwę (Warstwa - nowa warstwa).
3. Wypełnij określonym kolorem oraz ustaw krycie około 50%.
4. Następnie za pomocą gumki usuń niepotrzebny kolor.
5. Możesz ustawić tryb warstwy na rozjaśnienie.
6. Za pomocą funkcji kolory/barwa ustaw odpowieni kolor.
4. Efekt koncowy - praca Macieja z klasy 7a
Co to jest baza danych - podstawowe informacje
Baza danych
to uporządkowany zbiór danych (informacji), zazwyczaj zorganizowany jako zestaw powiązanych ze sobą tabel. Przykłady baz danych: książka telefoniczna, systemy bankowe, użytkownicy portalu Facebook, biblioteka.
System zarządzania bazami danych
to program komputerowy, który służy do przechowywania i modyfikowania danych, np. Acces (Microsoft Office), Base (OpenOffice).
Tabela
to uporządkowany zbiór danych, przechowywanych w ujednolicony sposób. Dane w tabeli mogą być poddawane różnym operacjom: przeglądane, wyszukiwane, zamieniane, zaznaczane, kopiowane, usuwane.
Rekord
to pojedynczy wiersz w tabeli, czyli zestaw pól w niej występujących. Np. może to być zestaw cech danego człowieka: pesel, imię, nazwisko, data urodzenia, adres.
Kwerenda
(z ang. Query) - inaczej zapytanie do bazy danych. Istnieje wiele rodzajów zapytań, m.in: kwerendy wybierające, aktualizujące, usuwające, dołączające, krzyżowe, tworzące tabele etc. Np. kwerenda wybierająca może dla nas znaleźć w bazie wszystkich ludzi o danym nazwisku.
Formularz
służy do wygodnego wprowadzania, edytowania i usuwania danych w tabeli. Wymienione operacje wykonuje się za pomocą okna w którym użytkownik obsługuje pola. Znaczenie pól opisane jest za pomocą etykiet, można też wprowadzić mechanizmy wykrywania poprawności wypełnienia formularza (tzw. walidacja poprawności danych)
Raport
to informacje wyjęte z bazy danych, sformatowane i poukładane w czytelny dla odbiorcy sposób, tak aby można było je przedstawić np. na wydruku
Tworzenie kwerend
Kwerendę można jednak utworzyć bezpośrednio w oknie projektu kwerendy. Na wstędzeTworzenie wybieramy Projekt kwerendy:
W nowym oknie, na zakładce Tabele zobaczymy wszystkie istniejące w bazie tabele, spośród których wybieramy właściwą.
Pola z wybranej tabeli przenosimy na siatkę, przeciągając je po prostu myszką:
Przykłady kwerend:
1. Jaki i ile jest sprzętu firmy Dell w sali 5?
2. Wyświetl ceny sprzętu komputerowego
3. Wyszukaj ceny sprzętu od 1000,00 zł do 2000,00 zł
4. Wyszukaj sprzęt, który kosztuje powyżej 2000,00 zł.
możliwe inne wpisy:
>=200
<=2000
<2000
>1000 and <2000
5. Wszukaj sprzęt na literę m?
kryterium - like "m*"
6. Wyszukaj nowy sprzęt.
kryterium - tak
7. OBLICZANIE SUMY (ILE KOSZTUJE CAŁY SPRZĘT W SZKOLE)
w podsumowaniu należy wybrać - suma
Formuły
Ważne!
KAŻDĄ FORMUŁĘ ROZPOCZYNAMY ZNAKIEM "="
Formuły składają się z jednego lub kilku adresów komórek lub wartości oraz operatorów działań matematycznych, takich jak:
dodawanie (+)
odejmowanie (-)
mnożenie (*)
dzielenie (/)
potęgowanie (^)
Przykład
=12+10
=A1*A7
=(A33+A3)/B4^4
Funkcje wstęp
Każda z funkcji jest zbudowana z następujących elementów:
1. znaku "=" który sygnalizuje wprowadzanie formuły (także funkcji);
2. nazwy funkcji, np. SUMA, wskazującej, jaka operacja będzie wykonana;
3. listy argumentów są to wartości liczbowe lub adresy komórek ujęte w nawiasy np. (A1:A10).
Podstawowe funkcje
Funkcje matematyczne
SUMA
Zwraca sumę szeregu liczb i/lub komórek.
Przykłady użycia
=SUMA(A2:A10)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby do sumowania)
ŚREDNIA
Zwraca średnia szeregu liczb i/lub komórek.
Przykłady użycia
=ŚREDNIA(A2:A10)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby do obliczeń)
MAKS
Zwraca największą wartość szeregu liczb i/lub komórek.
Przykłady użycia
=MAKS(A2:A10)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby)
MIN
Zwraca minimalną wartość szeregu liczb i/lub komórek.
Przykłady użycia
=MIN(A2:A10)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby)
ILE.LICZB
Zwraca liczbę wartości liczbowych w zbiorze danych.
Przykłady użycia
=ILE.LICZB(A2:A10)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby)
LICZ.JEŻELI
Zwraca liczbę elementów z zakresu komórek, które spełniają określone kryteria.
Przykłady użycia
=LICZ.JEŻELI(A2:A10;1)
gdzie, A2:A10 (zakres gdzie znajdują się liczby do sumowania)
1 - OZNACZA, ŻE SZUKAMY 1
Funkcje daty i czasu:
DNI.360
Zwraca różnicę między dwiema datami w oparciu o rok zawierający 360 dni.
Przykłady użycia
=DNI.360(A2;A3)
w komórce A2 - jest wpisana pierwsza data np. (20.03.2019)
w komórce A3 - jest wpisan druga dara np (25.03.2019)
Wynik działania funkcji to 5
DZIŚ
Zwraca bieżącą datę jako wartość daty.
Przykłady użycia
=DZIŚ()
Funkcja jeżeli
Do czego służy funkcja JEŻELI w Excel?
Funkcja JEŻELI pozwala na sprawdzenie jakiegoś warunku, zwanego testem logicznym i decyzję:
- co ma się stać, jeżeli warunek jest prawdziwy,
- co ma się stać, jeżeli warunek jest nieprawdziwy.
Przykład z życia "normalnego".
Chcesz iść na spacer i zastanawiasz się czy założyć czapkę. Zazwyczaj nie zakładasz jej, jeżeli temperatura nie spada poniżej zera. Jednakże, spoglądasz na termometr, a tam -5 stopni. Wypada założyć
Właśnie przeprowadziłeś test logiczny za pomocą funkcji JEŻELI. A zatem, formuła JEŻELI mogłaby wyglądać tak:
=JEŻELI(temperatua < 0 stopni; założę czapkę; nie zakładam czapki)
=Funkcja(twój warunek; co zrobisz jeżeli warunek jest prawdziwy; co zrobisz jeżeli warunek jest fałszywy)
Skladnia funkcji:
=JEŻELI(test_logiczny; wartość_jeżeli_prawda; wartość_jeżeli_fałsz)
Jak wprowadza się pierwszy argument funkcji JEŻELI (warunek)?
W pierwszym argumencie mogą być umieszczone funkcje, adresy komórek lub wartości porównywane za pomocą operatorów:
- większy (>);
- mniejszy (<);
- równy (=);
- nierówny (<>);
- większy lub równy (>=);
- mniejszy lub równy (<=)
A zatem, gdy w pierwszym argumencie funkcji JEŻELI wpiszemy:
A2<0 sprawdzimy, czy w komórce A2 znajduje się wartość ujemna
B2=”” sprawdzimy, czy komórka B2 jest pusta
C2=”Motor” sprawdzimy, czy w komórce B2 znajduje się słowo Motor
A1>15
A1>=B7
A15<5
A15<=F8
A1<>30 (czyli A1 różne od 30)
A8*B8-D8<54
A5=”przykładowy tekst”
oraz(A1>9;A2<6)
lub(A5<>91;A5>=9)
WAŻNE!!!
Pamiętaj, że jeżeli w argumencie występuje tekst, to trzeba go ująć w cudzysłów. Nie możesz użyć tutaj podwójnych apostrofów. Musi to być 1 znak cudzysłowu.
NP.
=JEŻELI(A1+B1<D1;”PRAWDA”;”FAŁSZ”)
Funkcja zagnieżdżona JEŻELI
W komórce A1 wpisujemy liczbę. Zależności od tego, jaką przybierze wartość chcemy wyświetlić 3 różne słowa. Używając formuły JEŻELI tylko raz – nie poradzimy sobie. Ale możemy użyć podwójnej funkcji JEŻELI w jednej formule.
kiedy A1<= 20 to wyświetl „gmina”
kiedy 20<A1<200 wyświetl „powiat”
kiedy A1>=200 wyświetl „województwo”
Rozwiązanie:
=JEŻELI(A1<=20;„gmina”;JEŻELI(A1>=200;”województwo”;”powiat”))
Zastosowanie funkcji jeżeli:
Zad. 1
Do komórki A2 wpisuję liczbę, a w komórce B2 pojawia się napis czy jest to liczba dodatnia czy ujemna?
ROZWIĄZANIE
=JEŻELI(A2<0;"ujemna";"dodatnia")
Zad. 2
W komórce A2 podana jest płaca. Jeśli ktoś zarabia więcej niż 3000 zł, to dostaje premię w wysokości 500 zł w komórce B2
ROZWIĄZANIE
=JEŻELI(A2>300;500;0)
ROZWIĄZANIE
=JEŻELI(A1=1;"niedostateczny";JEŻELI(A1=2;"dopuszczający";"dostateczny"))
Na poniższym obrazku w kolumnie B podano wynik z matury każdego z uczniów. Zgodnie z wymaganiami Centralnej Komisji Egzaminacyjnej za pozytywny wynik uznaje się każdy, który jest równy, bądź wyższy od 30%. W ten sposób stworzyliśmy nasze założenie, które zostało zapisane w postaci B2>=30%.
„Ocena pozytywna” odnosi się do sytuacji, w której nasze założenie okazuje się prawdą, druga – „ocena negatywna” gdy wynik jest fałszywy. W tym miejscu trzeba pamiętać o umieszczeniu odpowiedzi tekstowych w cudzysłowie.

Obliczanie procentów w arkuszu
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jak przygotować mem'a?
1. Wybierz ze strony pixabay,com fajne zdjęcie.
2. Zapisz w swoim folderze
3. Otwórz stronę online do tworzenia memów - www.imgflip.com
a) wybierz
b) następnie
c) wybierz zaznaczoną opcję
4. Wgraj swoje zdjęcie i naciśnij UPLOAD
5. Utwórz mem'a.
6. Zapisz mem'a.
Schematy blokowe
Przed napisaniem jakiegokolwiek programu, powinniśmy najpierw przygotować schemat jego działania czyli algorytm. Jednym ze sposobów przedstawiania algorytmów są schematy blokowe.
Schemat blokowy jest to układ figur geometrycznych (nazywanych skrzynkami lub blokami) połączonych ze sobą odcinkami prostymi lub łamanymi (ścieżki sterujące). Bloki służą do przedstawiania rodzaju działań zaprojektowanych w algorytmie, natomiast strzałki wskazują kolejność wykonywania tych działań.
Każda figura w schemacie blokowym prezentuje określony rodzaj operacji. Zasadnicza zaleta schematów blokowych jest to, ze graficznie prezentują one algorytm zarówno od strony występujących w nim działań, jak i ich kolejności.
ZASADY BUDOWANIA SCHEMATÓW BLOKOWYCH
-
każda operacja, relacja lub informacja jest umieszczana w skrzynce
-
kolejność wykonywania operacji wyznaczają połączenia między skrzynkami
-
każde połączenie jest zaczepione początkiem do skrzynki, a końcem do innej skrzynki lub innego połączenia, żadne połączenie nie rozdziela się
-
rozgałęzienie sieci działań możliwe jest tylko dzięki skrzynkom warunkowym
-
schemat posiada jedną skrzynkę START i co najmniej jedną skrzynkę STOP
-
ze skrzynki START można przejść do skrzynki STOP poruszając się po sieci działań
-
ze skrzynki START można dotrzeć wzdłuż połączeń do dowolnej innej skrzynki schematu
-
z każdej skrzynki istnieje przejście wzdłuż połączeń do jednej ze skrzynek STOP
SCHEMAT BLOKOWY LINIOWY
Schemat blokowy liniowy występuje w zadaniach, w których każda z operacji elementarnych nie zawiera relacji (warunku) i powtórzeń (iteracji).
Realizacja poszczególnych sąsiednich operacji następuje według ustalonej kolejności od operacji początkowej do końcowej.
Przykłady: liczenie pola powierzchni, obwodu figur płaskich.
SCHEMAT BLOKOWY Z ROZGAŁĘZIENIAMI.
Schematy blokowe z rozgałęzieniami spotyka się w zadaniach dla których kolejność poszczególnych etapów w rozwiązaniu może się zmieniać w zależności od warunków określonych w sformułowaniu problemu.
Cechą tych algorytmów jest to, iż w trakcie realizacji przechodzi się tylko po jednej z możliwych dróg, przy czym każdy oddzielny etap realizacji algorytmu wykonywany jest dokładnie jeden raz.
W rozwiązaniach wykorzystywane są drzewa logiczne.
Przykłady: znajdowanie liczby najmniejszej, rozwiązanie równania liniowego i kwadratowego.